நம்பிக்கைத் துரோகம்– Tamil kavithai

நம்பிக்கையெனும் மண்ணில் விதை பதித்து, நாளைக் கனவுகள் என சிலுவையில் ஏறினேன். காற்றின் தேவை என துளிர்களைப் பேச, வெயிலில் காய்ந்தது என் ஏக்கம்.
நினைத்தேன், காற்றின் குளிர்தான் தீர்வு, ஆனால் அது கொண்டு வந்தது புயலின் முகம். விதைக்குத் தாயான மண்ணும் பேசினது, "நீ வேண்டியதை அளிக்க என் சக்தி எங்கே?"
நம்பிக்கையின் பெயரால் உறுதியைக் கேட்டேன், அது மெல்ல இறகுகளை மடித்தது. "உன் உறுதி என் மீது இருந்தால், நான் வழிகாட்டியதாக கருதாதே," என்று அது சொன்னது.
நம்பிக்கையில் நிம்மதி இல்லை, அது யாரையும் விட்டு செல்லாது; ஆனால் அதில் உள்ள துரோகம், மனதை நெறிக்கும் வலியை உருவாக்கும்.
குரல் இல்லாத என் கனவுகள், அமர்ந்தன அமைதியின் நட்சத்திரத்தில். நம்பிக்கையின் துரோகத்தால் வீழ்ந்தாலும், வெறும் மௌனத்தில் நான் முன்னேறுவேன்.
இன்னும் அந்த நிமிடங்கள் ஒலிக்கின்றன, நம்பிக்கையின் பெயரில் நெஞ்சைச் சிதறவைத்த குரல்கள். பொருத்தம் இல்லாத கைகளின் உறவுகள், வெறுமையின் பின்புலத்தில் மிச்சமாகின்றன.
இன்னும் மனம் கேட்கிறது: "நம்பிக்கையை நான் தவறாக அணைத்துவிட்டேனா?" அதற்குள் பதில் இல்லை, ஆனால் அதன் நிழல்கள் மட்டும் தொடர்கின்றன.
இன்னும் அடிக்கிறது இதயம், துரோகத்தின் அடையாளங்கள் மறக்காமல். தோல்வியின் தீமைகள் அழிந்துவிட்டாலும், நம்பிக்கையின் கயமை மீதமுள்ளது.
ஆனால், இந்நிலையில் புதிய விதைகள் முளைக்கும், அவை வழிமொழியும், வலியும் நிறைந்தவை. துரோகம் நம்மைக் கற்பிக்கிறது: நம்பிக்கையை அணுகும் விதத்தை மறுபடியும் கற்றுக்கொள்ள.
இன்னும் தோன்றுகிறது ஒரு புது விடியல், அந்த ஒளியில், நான் வீழ்வது இல்லை. நம்பிக்கையின் அர்த்தம் புதிதாய் எழுதப்படும்; இப்போது துரோகம் எனும் பாடம், வெற்றியின் புதிய பாதை ஆகும்.
இன்னும் மழை துளிகள் விழுகிறது, அவை நான் இழந்த நம்பிக்கையின் கண்ணீர் துளிகளா? விண்ணை நோக்கி விசாரிக்கிறேன், ஆனால் பதிலாக மௌனம் மட்டுமே.
இன்னும் என் உள்ளம் மூச்சு விடுகிறது, நம்பிக்கையின் சாயல் இன்னும் என்னை மறைக்கிறது. அது துரோகம் செய்தாலும், தவறிய நடையிலும் பயணம் தொடர்கிறது.
துரோகத்தில் ஓர் பாடம் உள்ளது: "நம்பிக்கையை உருவாக்குவதற்கேனும் உறுதியுடன் இருக்க வேண்டும்." தவறு செய்தது நம்பிக்கையா? அல்லது அதை அணைத்த என் நெஞ்சமா?
இன்னும் வாழ்கிறேன் இதயத்தில் கேள்வியுடன்: நம்பிக்கையின் முகம் எங்கேதான் உண்மை? அது ஒரு கனவா, அல்லது கசப்பான உண்மையா? ஆனால் விடியல் சொல்லும்: அனைத்து மாயைகளுக்கும் பின் நிஜம் இருப்பதில்லை என.
இன்னும் நான் எழுவேன், துரோகம் எனும் அடியில் நானே ஓர் கதை ஆவேன். நம்பிக்கையின் புதிய விதைகள் நெஞ்சில் முளைக்கும், துரோகத்தையும் தாண்டி வாழ்வது என் சத்தியமாகும்.
(责任编辑:)
|